สวัสดีชาวไทยทุกท่านคับ นี่เป็น Blog แรกของผมที่อยากจะเล่าประสบการณ์ของผมให้ฟังถึงเรื่องราวการใช้ชีวิตในอเมริกา ถึงมันจะไม่ใช่เวลาที่มันยาวนานมากแต่ก็อยากจะเล่าสู่กันฟังนะ อิอิ
- ผมจะข้ามขั้นตอนการทำเอกสารและการสัมภาษณ์ไปนะคับ เพราะ มีคนอื่นเขียนไว้เยอะแล้ว
ซึ่งใครๆก็บอกว่าการขอวีซ่าไปเมกามันยากมากๆ แต่สำหรับผมแล้วมันไม่อยากอย่างที่คิดเลย (บางคนเริ่มหมั่นไส้ 55)เพียงแต่ว่าขั้นตอนมันเยอะไปหน่อย และขอเพียงแค่เอกสารของคุณครบตามที่เค้ากำหนด บวกกับการเตรียมตัวตอบคำถามให้ดี ผมคิดว่า 90% นะที่ผ่าน
และในวันนี้ผมจะมาเล่าถึงลู่ทางที่เป็นที่นิยมสำหรับคนที่อยากมาเมกาให้ฟังซึ่งมีหลายวิธีมาก ดังนี้
1.การขอวีซ่านักเรียน ซึ่งก็มีหลายรูปแบบ เช่น นักเรียนแลกเปลี่ยน นักเรียนธรรมดา เป็นต้น ผมคิดว่าเป็นวีซ่าที่ของ่ายมาก สำหรับคนที่เรียนจบใหม่ หรือคนที่ทำงานแต่อายุยังไม่เกิน 40 ปีนะคับ
2.การขอวีซ่านักท่องเที่ยว แต่การขอวีซ่าประเภทนี้จะอยู่ในเมกาได้ไม่เกิน 6 เดือนคับ และจะถูกจับตามองมากสุด เพราะเป็นวีซ่าที่หนีมากที่สุด
3.การขอวีซ่าที่มาตามแฟน สามี ภรรยาหรืออะไรสักอย่างนี่แหละคับผมก็จำไม่ได้ สำหรับคนที่มีแฟน สามี ภรรยาจริงๆก็ดีไป แต่สำหรับคนที่ไม่มี ก็จะใช้การจ้างจดทะเบียน ซึ่งมันผิดกฎหมาย (ระวังคุกนะคับ กฎหมายที่เมกาแรงมาก)แต่ก็แอบทำกัน หุหุ
4.การขอวีซ่าที่มาตามงานบุญ เช่น มาทอดผ้าป่า ทอดกฐิน ฯลฯ (อันนี้ผมพึ่งมาได้ยินตอนมาเมกานี่แหละคับ เจ๋งโคตร 555) แต่ขั้นตอนการขอวีซ่า ผมก็ไม่ทราบนะครับ (รอผู้รู้มาช่วยตอบ)
เอาเป็นว่าการขอวีซ่ามาเมกาจริงๆมันไม่ยากหรอกคับ มันมีอีกหลายวิธีมากมายสำหรับคนที่อยากมาจริงๆ วิธีที่ง่ายที่สุดก็คือไปหา agency แต่ข้อเสียคือต้องใช้เงินเพิ่มขึ้นอีกหน่อย และราคาก็แล้วแต่ agency คับ
แต่สิ่งที่ยากกว่า คือการใช้ชีวิตอยู่ในเมกาช่วงแรกๆ ซึ่งผมจะแบ่งคนที่มาเมกาออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ๆ นะคับ คือ
1. คนที่มาเรียน (ป.โทนะคับ)แบ่งเป็นอีก 2 กลุ่มย่อยคับ คือ
1.1 คนที่มาเรียน โดยสอบ toefl ที่ไทยมาแล้ว (คือเก่งภาษามาจากไทย) คนกลุ่มนี้พอมาถึงก็จะเข้ามหาวิทยาลัยเลย อาจจะไปปรับพื้นฐานเรื่องภาษาเล็กน้องสักเดือนถึงสองเดือน
1.2 คนที่มาเรียนภาษาที่นี่ (ไม่เก่งภาษา) คนกลุ่มนี้จะต้องมาเข้าโรงเรียนสอนภาษาก่อน อย่างเก่งก็ประมาณ 3 เดือน และอย่างช้าก็ประมาณ 2 ปี แล้วค่อยย้ายไปเข้ามหาวิทยาลัย
โดยนักเรียนสองกลุ่มนี้ก็จะมีกลุ่มที่เป็นคนรวย และคนที่ไม่รวย ซึ่งทั้งสองกลุ่มนี้ส่วนใหญ่แล้วจะทำงานกันทุกคน (ยกเว้นคนที่รวยมากๆๆสบายตัวเลยไม่ต้องทำงาน หุหุ) คนรวยก็จะทำงานน้อยหน่อย ทำแค่พอซื้อของ หรือช่วยทางบ้านจ่ายค่าเรียนค่าห้องพัก (ยังมีจิตสำนึก เหอะๆ) ส่วนคนที่ไม่รวย ก็จะต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินมาจ่ายทุกสิ่งทุกอย่าง (ฟังแล้วเหนื่อยๆนะ)
2. คนที่มาทำงาน ก็แบ่งเป็นอีก 2 กลุ่มย่อยเหมือนกันคับ
2.1 คนที่มาทำงานแบบไม่ขายแรงงาน คือมาทำงานโดยมีเงินมาจากไทยแล้วมาซื้อกิจการหรือมาลงทุนที่เมกา หรือมาโดยที่บริษัทส่งมา คนกลุ่มนี้สบายคับ ค่าจ้าง ค่าแรงแพงเท่ากับพวกไอ้กันคับ (คนกลุ่มนี้ผมจะข้ามไปนะคับ เพราะ อิจฉา 555)
2.2 คนที่มาขายแรงงาน (แบบคนพม่าในไทย) จะมีทั้งที่เข้ามาแบบได้วีซ่ามาทำงานจริงๆโดยร้าน หรือบริษัทที่เมการับรองให้ และคนที่เข้ามาแบบนักท่องเที่ยวหรือนักเรียน จากนั้นก็หนีวีซ่า (คนไทยเรียกพวกที่หนีวีซ่าว่า Robinhood) คนกลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่ทำงานหนักสุดและส่วนใหญ่จะเป็นคนที่มีอายุ ซึ่งอาชีพหรืองานสุดฮิตของคนกลุ่มนี้ คือ ร้านอาหาร คับ
ส่วนรายละเอีดด้านอื่นๆของการใช้ชีวิตในเมกา เช่น การสมัครงาน การทำงาน การอยากอยู่เมกาแบบถาวร หรือการได้สัญชาติเมกาต้องทำอย่างไร ความรู้สึกตอนแรกๆที่มาอยู่เป็นยังไงบ้าง และเหตุผลของคนที่อยู่แล้วไม่อยากกลับไทย หรือคุณคิดดีแล้วหรือที่จะมาเมกาเพราะมันไม่ได้สวยงามอย่างที่คิดนะจะบอกให้ฯลฯ ผมจะมาเล่าให้ฟังวันหลังนะคับ สำหรับ blog แรกขอพอแค่นี้ก่อนนะคับ จุ๊บุ๊ๆ ^_^ ผิดพลาดอะไรขออภัยและแนะนำด้วยนะครับ